عکاسی پرتره چیست
«پرتره«portrait»درفرهنگ نامه به معنی تصویر ، نقاشی،مجسمه،پیکره،و… است و در معنای اختصاصی آن به مجسمه ی صورت،تصویر صورت،عکس صورت ومجسمه ی نیم تنه،اختصاص داده و شناخته می شود.
یکی از مشهورترین انواع عکاسی، عکاسی پرتره است که در بین تمامی عکاسان اعم از آماتور، مبتدی و هم حرفه ای انجام می شود.در این نوع از عکاسی در زمینه های مختلفی می توان عکس برداری نموددر زمینه شخصی مثل عکاسی از دوستان، افراد خانواده و حتی خود عکاس نیز انجام می گیرد . عکاسان حرفه ای که در زمینه پرتره کار میکنند برای ثبت اثر خود با استفاده از تکنیک های عکاسی مثل استفاده از نور، رنگ ها و ترکیب بندی, عکس های با کیفیتی خلق می نمایند .
همچنین پرتره به معنای شباهت و همانندی ، توضیح و تعریف و ارائه شرح روشنی از یک موضوع است.اسم فاعل برگرفته از این ریشه «portraitist»عکاس،نقاشی صورت،مجسمه سازِصورت ونیم تنه را معنی می دهد و فعل «portray»به مفهوم به تصویر کشیدن بوسیله مجسمه یا تصویر، حتی بوسیله نمایش آن را به تصویر کشیدن یا نقش کسی را عیناً بازی کردن است.»
عکاسی پرتره بر خلاف عکاسی پرسنلی که تاثیر بر روی ظاهر فرد دارد پا را فراتر نهاده و قصد دارد تا تمام و یا بخشی از شخصیت آن عزیز را در عکس نمود پیدا کرده را به تصویر بکشد .عکاسی پرتره، شاخهای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری میشود.عکاسی پرتره به عکس تمام قد، نیم تنه و یا چهره نگاری نیز اطلاق میشود.
از آنجایی که پرتره نگاری بیشتر معطوف به عکس از انسان ها می شود چند سال پیش معادل نادرست”تک چهره” برای واژه ی پرتره باب شد که به دلیل گویا نبودن و نامناسب بودن آن خیلی زود منسوخ گردید. پرتره در حقیقت می بایست نمای بزرگ تری از سوژه را نسبت به کل عکس در برگیرد تا امکان بررسی و مطالعه موضوع اصلی برای مخاطب میسر شود. شاید کوتاه ترین و درعین حال رسا ترین تعریف برای عکاسی پرتره را بتوان به این شکل ارائه کرد:شاخهای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری میشود.
تاریخچه “عکاسی پرتره” :
تاریخچه عکاسی پرتره به اواسط قرن دوازده شمسی بر می گردد. در آن زمان، افراد مجبور بودند به روش (daguerrerptype) یک روش عکاسی قدیمی که با استفاده از صفحات نقره ای حساس به ید و بخار جیوه انجام می شد، عکس بگیرند اما با ظهور عکاسی پرتره، همه این موانع برداشته شده و عکاسی پرتره محبوبیت زیادی پیدا کرد. در این نوع از عکاسی پرتره، افراد در مقابل یک زمینه روشن نشسته و بالای سرشان نور ملایمی که از پنجره می تابید را منعکس می کردند. با گذشت زمان و پیشرفت تجهیزات مختلف عکاسی، زمان نشستن در برابر دوربین عکاسی کاهش یافته و حتی عکاسی در بیرون از استودیو نیز انجام می گرفت.